Peter en Dr De Hertog

ARTS & PATIËNT: AANDACHT, VERTROUWEN EN EEN GOEDE VERSTANDHOUDING

Een succesvolle behandeling staat of valt niet alleen met het juiste geneesmiddel. Ook doorslaggevend zijn wederzijdse aandacht, empathie en gedeeld vertrouwen tussen arts en patiënt. Dat geldt des te meer bij een chronische aandoening als psoriasis. Dermatoloog Sofie De Hertog en haar patiënt Peter blikken terug op hun gezamenlijke traject dat bijna tien jaar geleden van start ging. Tot hun beider tevredenheid.

Overdag is het erg druk in de praktijk van dokter Sofie De Hertog in Zaventem, maar op de avond dat ze ons na haar laatste consultatie opwacht voor een dubbelgesprek met haar patiënt Peter, is het er bijzonder rustig. Als ze zich voorstelt, is meteen duidelijk dat haar werk als dermatoloog meer dan een job, een roeping is. Die ontstond toen ze als zestienjarige door een zwaar verkeersongeval maandenlang in het ziekenhuis lag en gefascineerd raakte door de geneeskunde. Na een stage koos ze meer bepaald voor dermatologie, een discipline waar ze zich meteen in thuis voelde vanwege de diepgang die dit beperkte domein vereist alsook de variatie die het impliceert. Bovendien was ze zwaar onder de indruk van de grote impact die psoriasis kan hebben op het dagelijks leven van de patiënten; ze wijdde er dan ook haar thesis aan.

Je hebt een drukbezochte praktijk. Welk aandeel vertegenwoordigen de psoriasispatiënten?

Dr. De Hertog: “Gemiddeld zie ik zo’n 130 tot 150 patiënten per week, van wie een tiental met psoriasis in diverse gradaties. Van hen zijn er toch drie of vier per week die aan een ernstige vorm lijden. Soms gaat het om mensen die hier voor het eerst de diagnose krijgen, in andere gevallen zijn het patiënten die verscheidene jaren psoriasis hebben. Sommigen zijn al in behandeling en komen voor een tweede opinie, omdat ze zich niet goed voelen bij hun huidige behandeling.“

Dat was jouw geval, Peter. Je had al een hele tijd last van psoriasis en dokter De Hertog was niet de eerste arts die je raadpleegde. Hoe ben je bij haar terechtgekomen?

Peter: “Zo rond mijn veertigste ontdekte ik een rode plek op m’n borstkas die niet wegging. Ik toonde ze tijdens een consultatie een keer aan m’n huisdokter. Hij schreef me een zalfje tegen eczema voor en zei dat het wel zou overgaan. Dat gebeurde niet, integendeel. Het was een moeilijke periode in m’n leven, op verschillende vlakken. Ik was verwikkeld in een echtscheiding en had onder andere daardoor heel veel stress. Dat moet wellicht de trigger voor de eerste opstoot geweest zijn. Omdat de plekken almaar erger werden, heb ik uiteindelijk een dermatoloog geraadpleegd. Hij vertelde me dat ik psoriasis had, maar ik wist op dat moment niet wat dat was. Helaas maakten de behandelingen die hij me voorschreef niet veel verschil. Op een bepaald moment kon ik de plekken niet meer verstoppen. Gezien mijn job – ik werk als vertegenwoordiger – was dat bijzonder storend: het is niet fijn als mensen je aanstaren omdat je rode plekken op je huid of veel schilfers op je kleren hebt. Ook in m’n privéleven had ik er last van. Ik had gelukkig wel een begripvolle partner, maar ik was een trouwe spa- en saunabezoeker en ik durfde niet meer te gaan: de schaamte was te groot en ik had het te moeilijk met de starende blikken van de anderen. Na nog twee vergelijkbare en even vruchteloze raadplegingen bij evenveel andere dermatologen ben ik via een kennis doorverwezen naar de praktijk van dokter De Hertog.“

“Psoriasis is een systeemziekte, de huid is het externe deel van je interne organisme, dus wees alert voor de rest van je lichaam.”

Dr De Hertog

En hoe verliep die eerste consultatie?

Peter: “Ze heeft me onmiddellijk duidelijk gemaakt dat ik de moed niet moest verliezen. Ze analyseerde samen met mij welke behandelingen ik al achter de rug had en lichtte het verdere behandelingstraject met de bijhorende voorwaarden toe. Dat gaf me vertrouwen en hoop voor de toekomst.“

Dr. De Hertog: “De behandeling vergde een hele planning. We zijn in 2012 gestart met lichttherapie, maar elke keer de PUVA-reeks van Peter er opzat, kwamen de plekken meteen terug. Omdat je het aantal UV-behandelingen niet eindeloos zonder risico kunt blijven herhalen, heb ik zijn behandeling aangepast en zijn we overgestapt op systeemtherapie. Omdat Peter de pillen niet goed bleek te verdragen, zijn we dan vijf jaar geleden overgeschakeld op biologicals.
Ik heb de tijd genomen om hem grondig uit te leggen hoe de behandelingen werken, want sommige mensen zijn bang van medicatie, bijvoorbeeld omdat ze de bijsluiter hebben gelezen of op Google kijken zonder uitleg te vragen (glimlacht). Er is dus wel vertrouwen nodig om te geloven dat ik het beste met hen voor heb. Uiteindelijk is het de patiënt die beslist en die het laatste woord heeft over z’n lichaam. Hij bepaalt ook of hij tevreden is met het resultaat en dan zal ik daar niet verder over discussiëren. Onze perceptie is niet altijd dezelfde, maar dat is met alle dermatologische behandelingen het geval. Gelukkig kunnen we elkaar in de meeste gevallen wel vinden.

Peter: Vandaag zijn de plekken ongeveer onder controle. Ik heb ondertussen ook een reumatoloog opgezocht, omdat ik heel veel last had van mijn knie. Dat lag aan mijn heupgewricht dat zwaar aangetast was door artritis. Daarvoor heb ik een operatie gehad; die is goed verlopen, maar de opstoten op dat vlak zijn nog niet helemaal opgelost. Daar moeten we dus nog aan werken.“

Dokter, je beperkt je niet tot de behandeling van de huid, maar bekijkt ook de levensstijl van je patiënten.

Dr. De Hertog: “Dat klopt. Ik onderzoek altijd heel nauwkeurig de bloedanalyses en houd de algemene gezondheid van m’n patiënten in het oog. Het is te gemakkelijk om alleen pillen en spuiten voor te schrijven. De ontsteking in de huid kan in de gewrichten zitten, maar ook in de aders: je hebt meer kans op hart- en vaatziekten als psoriasispatiënt. Dus ik raad m’n patiënten aan om hun cholesterol en bloeddruk in het oog te houden. Voeding is in dat verband belangrijk. In al die jaren heb ik ondervonden dat ik in plaats van gewoon te zeggen dat patiënten op hun eten moeten letten, beter concrete aanwijzingen kan geven. Veel mensen beseffen niet precies wat ze verkeerd eten. Daarom zou het wel fijn zijn om een diëtiste bij in de praktijk te hebben.
En meer in het algemeen zouden we als samenleving zoveel problemen kunnen vermijden met preventief advies rond gezonde leefgewoonten inzake gewicht, niet roken en meer bewegen, zeker al vanaf jonge leeftijd.“

Peter: “Ik moet toegeven dat sommige van haar aanbevelingen inderdaad als een verrassing kwamen. Vroeger zag ik er bijvoorbeeld geen graten in om een keer per week frietjes te eten. Dat leek me niet overdreven, tot Sofie mijn bloedwaarden onder de loep nam. Die konden beter, dus let ik nu nog beter op wat ik eet.“

“Ik wil met dit interview mensen graag inzicht geven en vooruithelpen vanuit mijn eigen ervaring, ook wat betreft het behandelingstraject.”

Peter