Niets doet vermoeden dat de vlotte vrouw die ons met een brede glimlach ontvangt al in haar pubertijd voor het eerst geconfronteerd werd met psoriasis. Vandaag zijn haar symptomen echter onder controle en staat ze als kapster bekend om de vakkundige manier waarop ze omgaat met hoofdhuidproblemen en psoriasis. Resultaat: alle klanten stappen haar gezellige salon met een goed gevoel weer buiten. De tips voor mooier, verzorgder haar én een extra portie zelfzekerheid krijgen ze er zomaar bij.
“Zestien was ik toen de eerste plekken
opdoken. Ik was net als kapster
beginnen te werken, wat het extra
moeilijk maakte. Ik heb dan ook veel
in de badkamer zitten wenen”, herinnert
Wendy zich. Gepest werd ze
niet echt, maar ze schaamde zich wel
voor de plekken. “Ik kleedde me zo
dat mensen het niet zouden zien: ik
droeg alleen lange mouwen en lange
kleren met een hoge kraag. In mijn
job was dat echt verschrikkelijk lastig.”
Omdat haar vader ook aan psoriasis
leed, kwam ze vrij snel bij een dermatoloog
terecht. Die schreef haar lichttherapie
voor. “Die behandeling sloeg
wel aan. Bovendien krijg je er een fijn
kleurtje van, wat mijn zelfzekerheid
bevorderde. En het gaf me hoop.”
Gedurende meerdere jaren slaagde
ze erin de opstoten die geregeld de
kop opstaken met wisselend succes
onder controle te houden, maar
vanaf haar dertigste kreeg ze ook
last van gewrichtspijn. Na een lange
zoektocht ging ze drie jaar geleden
aankloppen bij een reumatoloog
die psoriasis artritis vaststelde. “Ik
dacht dat het iets was voor oudere
mensen, maar niet dus. Die diagnose
was een openbaring en de arts heeft
me echt goed geholpen. Dat was geen
dag te vroeg, want daarvoor werd ik ’s
nachts heel vaak wakker van de pijn.
Nu krijg ik het juiste medicijn en gaat het veel beter.”
Haar werk gaat haar niet alleen makkelijker
af, ze kan ook opnieuw voluit
sporten, iets wat haar veel voldoening
schenkt en ook helpt om een gezonde
levensstijl met veel beweging
in stand te houden. Want ook dat
heeft een impact op de symptomen,
zo ondervond Wendy die minstens
enkele keren per week met plezier
naar de fitness gaat. “Jezelf verzorgen,
daar komt het in feite op neer”,
zegt ze. “Innerlijk, maar ook uiterlijk
natuurlijk, want dat is goed voor je
moreel.”
Die bekommernis om het uiterlijk
– het hare en dat van haar klanten
brengt Wendy elke dag weer in de
praktijk. Sinds 2016 heeft ze haar
eigen salon, waar ze dames, heren en
kinderen onder handen neemt voor
een was-, knip- of kleurbeurt. “Kort
nadat ik samen met mijn vriend dit
huis kocht, heb ik hier ook mijn kapsalon
laten inrichten. Ondertussen
heb ik een heel vast cliënteel: mensen
komen niet alleen uit de buurt,
maar van overal, en een aantal knip ik
al meer dan twintig jaar.”
Ongeveer een derde van haar klanten kampt met haarproblemen. “Ik zie
hier allerlei haarcomplicaties: vet
haar, psoriasis, kanker, hoofdhuidproblemen.
Het hoort erbij en het is je
taak dat met hen te bespreken, want
mensen die naar de kapper komen,
willen er beter uitzien.”
Ze aarzelt dan ook niet eventuele problemen
die ze vaststelt aan te kaarten.
“Het is al gebeurd dat ik mensen
aanraadde naar een dermatoloog te
gaan, want psoriasis laat je best niet
onbehandeld.”
Bovendien weet Wendy uit ervaring
dat je mensen meer op hun gemak
stelt door dingen te benoemen in
plaats van ze dood te zwijgen. “De omgang
wordt er anders door. Aan mensen
die psoriasis hebben, zou ik dan
ook aanraden dat gewoon tegen hun
kapper te zeggen, met de precisering
dat het niet besmettelijk is. Kappers
zou ik op het hart drukken duidelijk
te maken dat ze het probleem opgemerkt
hebben.”
Natuurlijk is de formulering in dat
geval belangrijk. “Je moet mensen
voorzichtig op hun gemak stellen.
Niemand heeft voor psoriasis gekozen.
En met ouder te worden, stel ik vast dat iedereen zijn problemen
heeft. Alles lijkt van buitenaf altijd
perfect, bijvoorbeeld op de sociale
media, maar daar deelt niemand zijn
twijfels of imperfecties en dus je
weet niet wat er achter dat perfecte plaatje schuilt.”
“Kappers zijn, net zoals het cliché wil,
ook psycholoog”, vervolgt ze. “Dat
vind ik fijn, misschien kan ik door
mijn psoriasis makkelijker blijkgeven
van empathie. Ik wil mensen echt een
luisterend oor bieden. Dan voel ik me
ook goed.”
Zelf zit Wendy, die ook lid is van de Psoriasis Liga Vlaanderen, vandaag heel goed in haar vel. Dat mag je overigens gerust letterlijk nemen: “Mijn ontstekingswaarden zijn gezakt tot bijna nihil”, zegt ze. Maar ook figuurlijk is ze in evenwicht: “Ik heb geleerd dat we onze beperkingen in feite verbergen voor andere mensen, dus op een dag heb ik besloten van dat niet meer te doen. We hebben maar een enkel lichaam gekregen, maar wie er goed uitziet heeft geen enkele reden om zich beter te voelen. Wat niet betekent dat je uiterlijk niet belangrijk is”, besluit ze koket. “Een gezonde dosis fierheid is wellicht een grote troef. Net zoals de nodige durf en lef. Je moet alles proberen in het leven en geen spijt hebben van wat je gedaan hebt, zodat je niet hoeft wakker te liggen van iets wat je niet gedaan hebt.”
Een dubbelgesprek over het Pso-behandelpad
Pso, sport & lifestyle
Pso en schilfers op de hoofdhuid